Ecrin Nisa'm Gözlerini Dünyaya Açtı

Bu yazının bu kadar geç kalmasından dolayı herkesten özür dilerim. Ama durumumu bilseydiniz anlardınız beni. Twitter'dan beni takip eden arkadaşlarım az çok günlük olaylar hakkında bilgi sahibi oldular. Biliyorsunuz geçen hafta pazartesi günü doğuma gittim ve akşam saat dört buçuk da kızım sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi çok şükür. Ben ise İstemeye istemeye gittiğim sezeryan doğuma aksilik yaşadım. Sezeryan olacaksam bari Yarım anestesi ile yani halk arasında bilinen prenses doğumla yapayım dedim ama hastanedeki anestesi doktorunun hışmına uğradım. Ameliyat sırasında bilmeyenler için yazayım prenses doğumda belin ortasında omurga kemiklerine iğne yapılıyor ve anestesi almış oluyorsunuz bunu doktor beceremedi. bir kaç defa iğneyi batırdı bana ben en son feryat figan ağlamaya başlayınca "Yapamıyorum, Kımıldanıyorsun" diyerek beni genel anestesiye aldı ve bayıldıktan sonra gözlerimi açtığımda doğum bitmişti , benim ilk kontrol ettiğim yer karnımdı. Ellerimde karnımı kontrol etmiştim ve yutkunamadığım ve ağrılarım oldu için canım yanıyordu. Ve bu ağrılar 5 gün devam etti şuanda halada devam ediyor... İlk günkü gibi değil tabi ki daha rahatım ama geçmedi yürümede hala zorluk çekiyorum.

İşte bu şekilde talihsiz bir ameliyat maceramdan sonra kızımı ilk gördüğümde hiç bir şey söylemeden ona baktım sadece. Çok farklı bir duyguymuş şuanda onu anlatacak hiçbir cümle yok.

Veeee 7 gün geçti bitti bugün 8. günümüz kızımla. Her günümüzde farklı bir şey öğreniyoruz farklı şeyler yaşıyoruz. Ona her bakışımda biraz daha bağlanıyorum ona. Yanında ayrılamıyorum ve kimsenin yaklaşmasını istemiyorum yanına ( biraz bencilim galiba). Öpmek koklamak yasak zaten kimse dokunmasın istiyorum ona. Aslında tüm bunları korktuğum için yapıyorum.

Kızım 4. gününde sarılığı yükseldi ve 3 gün sabah akşam ölçüm yaptırmak zorunda kaldığımız için küçüğümden alınan her kanda bende ağladım onla beraber. Bilseniz nasıl canım yanıyordu. Hala gözlerim doluyor onun topuklarına o iğneyi batırışlarını hatırladıkça. Şimdi çok şükür geçti. sarılığı düştü ve nasıl düştü diye merak edenler için koca karı taktikleri ile düştü. ilk iki gün doktor bir şey yapma dedi diye bir şey yapmadım baktım yükseliyor sürekli sonra başladım şekerli su vermeye kızıma ve yok altın yüzüğümü takmalar yok sarı giydirmeler falan derken çok şükür düşürdüm sarılığı hangisi işe yaradı bilmiyorum ama düştü ama sonuçta. 

İşte böyle günlerimiz geçiyor şuanda ve mutluyuz. Oda mutlu çünkü ağlamıyor sürekli uyuyor mışıl mışıl...Allah herkese bu güzelliği yaşamak nasip etsin.